Paweł Albrzykowski [50 l.] - absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, znawca azjatyckiego malarstwa monochromatycznego i tajników kuchni Dalekiego Wschodu, którą zajmuje się zawodowo od ponad dwudziestu lat, od kiedy – jak sam wspomina – tylko przy pomocy niełatwych do zdobycia referencji trafił do kuchni azjatyckich restauracji londyńskiego Chinatown. Jest autorem czterech książek poświęconych kuchni chińskiej, japońskiej, koreańskiej, potrawom z tofu oraz popularnych artykułów i felietonów kulinarnych publikowanych m.in. w Gazecie Wyborczej, Kuchni, Wegetariańskim świecie. Unikalną wiedzę w zakresie kuchni azjatyckiej potwierdził również jako wieloletni szef kuchni w renomowanych, jednych z pierwszych w Polsce restauracjach orientalnych, oraz autor azjatyckiego menu i nauczyciel profesjonalnych kucharzy w blisko 30 restauracjach w całym kraju. Obok szkoleń dla profesjonalnych kucharzy od wielu lat prowadzi również warsztaty dla wegetarian, miłośników sushi, regionalnych potraw chińskich, geeków-amatorów oraz gastronomów. Specjalizuje się w tradycyjnej kuchni regionalnej Chin i Japonii, jest również – jak sam mówi o sobie - badaczem tajemnic dawnych kulinarnych mistrzów ukrytych w potraw tajskich, koreańskich, wietnamskich i indonezyjskich. W czasie kiedy nie gotuje, nie pisze, bądź nie tłumaczy książek o tematyce kulinarnej [obecnie przygotowuje książkę o kuchni Indonezji], zajmuje się badaniem zawiłych relacji smakowych win i serów, muzyką późnego baroku i bardzo wczesnych Beatlesów, filmografią Audrey Hepburn, próbami zrozumienia podstaw fizyki kwantowej [ równie wytrwałymi, co bezowocnymi ], chińskimi sztukami walki [bardziej intensywnie do czasu, gdy gargantuicznie utył], przelotnymi flirtami oraz poezją Morsztyna, Leśmiana i Baczyńskiego.
O MNIE Autoportret z kuchnią w tle
Paweł Albrzykowski [50 l.] - absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, znawca azjatyckiego malarstwa monochromatycznego i tajników kuchni Dalekiego Wschodu, którą zajmuje się zawodowo od ponad dwudziestu lat, od kiedy – jak sam wspomina – tylko przy pomocy niełatwych do zdobycia referencji trafił do kuchni azjatyckich restauracji londyńskiego Chinatown. Jest autorem czterech książek poświęconych kuchni chińskiej, japońskiej, koreańskiej, potrawom z tofu oraz popularnych artykułów i felietonów kulinarnych publikowanych m.in. w Gazecie Wyborczej, Kuchni, Wegetariańskim świecie. Unikalną wiedzę w zakresie kuchni azjatyckiej potwierdził również jako wieloletni szef kuchni w renomowanych, jednych z pierwszych w Polsce restauracjach orientalnych, oraz autor azjatyckiego menu i nauczyciel profesjonalnych kucharzy w blisko 30 restauracjach w całym kraju. Obok szkoleń dla profesjonalnych kucharzy od wielu lat prowadzi również warsztaty dla wegetarian, miłośników sushi, regionalnych potraw chińskich, geeków-amatorów oraz gastronomów. Specjalizuje się w tradycyjnej kuchni regionalnej Chin i Japonii, jest również – jak sam mówi o sobie - badaczem tajemnic dawnych kulinarnych mistrzów ukrytych w potraw tajskich, koreańskich, wietnamskich i indonezyjskich. W czasie kiedy nie gotuje, nie pisze, bądź nie tłumaczy książek o tematyce kulinarnej [obecnie przygotowuje książkę o kuchni Indonezji], zajmuje się badaniem zawiłych relacji smakowych win i serów, muzyką późnego baroku i bardzo wczesnych Beatlesów, filmografią Audrey Hepburn, próbami zrozumienia podstaw fizyki kwantowej [ równie wytrwałymi, co bezowocnymi ], chińskimi sztukami walki [bardziej intensywnie do czasu, gdy gargantuicznie utył], przelotnymi flirtami oraz poezją Morsztyna, Leśmiana i Baczyńskiego.
Subskrybuj:
Posty (Atom)